təqvim — ə. 1) vaxtın dövranını təbiət hadisələrinə görə hesablanma sistemi; 2) cədvəl. Təqvimi Əfrənci Avropa təqvimi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhsənüttəqvim — ə. çox yaraşıqlı və qəşəng bədən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kalendar — <lat.> bax təqvim. Divarımdan asılı kalendardan hər gecə; Bir döyüş və bir zəfər yarpağını cırıram. S. Rüst.. Kalendar plan – kalendar (təqvim) üzrə müəyyən edilən plan. Klubun kalendar planı hamıya məlumdur. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gahnamə — f. 1) təqvim; 2) almanax … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məh — f. Ay (göy cismi) f. ay (təqvim ayı) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
növsal — f. 1) yeni il, təzə il; 2) m. təzə ərsəyə çıxmış gənc; 3) təqvim şəklində tərtib edilərək bütün ilin hadisələrini göstərən kitab … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəməriyyə — ə. 1) üstü örtülü, yanları açıq çardaq; çavustan; 2) ayla hesablanan, aya aid olan (təqvim növü); 3) ərəb dilində: əvvəlinə «əl» müəyyənlik artikli qoşulduqda onunla qovuşmayıb tam tələffüz edilən hərf (məs.: əl qəmər əl bab əl kitab sözlərindəki … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəhr — f. 1) şəhər, iri yaşayış məntəqəsi; 2) ölkə, vilayət, məmləkət ə. ay (təqvim vahidi) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəmsi — ə. 1) günəşə aid olan; 2) təqvim növü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təqavim — ə. «təqvim» c. təqvimlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
